AHİLİK

AHİLİK YEMİNİ

“Mesleğini icra eden bir esnaf, sanatkâr, üretici ve ticaret erbabı olarak, Çalışmayı ibadet sayan bir anlayışla; Hakk’ın rızasını gözeterek, halka hizmet edeceğime,
Ahiliğin temel değerleri olan cömertlik, doğruluk, dürüstlük, hoşgörü, güven, sevgi, sabır, dostluk,fedakârlık, adalet, kanaatkârlık ilkelerine ve komşuluk hukukuna uyacağıma,
Elime, belime, dilime, gözüme sahip çıkıp, günahlardan sakınacağıma,
Ölçü ve tartıda doğruluktan sapmayacağıma,
“Müşteri velinimetimdir” düşüncesiyle onlara güler yüzlü davranacağıma,
Kaliteli mal üretip, hileli ve çürük mal satmayacağıma, yalan söylemeyeceğime, insanları kandırmayacağıma,
Hayatımın her döneminde kul hakkını gözetip, kimseye haksızlık yapmayacağıma,
Meslek eğitimi ve kurallarına bağlı kalacağıma,
Helâlinden kazanıp, haram lokma yemeyeceğime ve bir Ahi’de olması gerekli ahlâkî değerlere bağlı kalacağıma,
Namusum, şerefim ve bütün mukaddesatım adına and içerim.”

AHİLİK GELENEĞİMİZ

Ahilik, terim olarak, XVIII. yüzyıldan sonra bir esnaf-sanatkâr birliği hâline dönüşmüş olsa bile, XIII. yüzyıldan itibaren Anadolu’da görülmeye başlayan, Türk ticari ve sosyal yaşamında büyük rol oynayan dinî, sosyal, kültürel, ekonomik ve siyasî boyutları olan bir sistem olarak tarif edilebilir. Sahaflık mesleği de Ahiliğin altında yer edinmiş ve mesleki terbiye bu yol üzerine verilmiştir. Ahilik şiarınca, her esnaf grubunun bir piri varıdr. Sahafların piri ise Basralı Abdullah Yetimi’dir. Esnaf teşkilatları, aralarındaki en yaşlı ve en saygıdeğer kişiyi ‘şeyh’ olarak seçmektedir.

Sahaflar Şeyhi’nin görevi; mesleki icazet vermek, esnafın devlet işleriyle ilgilenmek ve manevi birliği sağlamaktır. Sahaflık mesleğinde usta-çırak ilişkisi, mesleğin temelini oluşturur. Mesleğe namzet olan kimseler; esnaflık yapmayı bilmeli, geleneklerine sahip çıkmalı, ustasını ve büyüklerini saymalıdır. Bunların yanı sıra birden çok dil bilmesi ve çok okuması da mesleğe kabulü için aranan niteliklerdendir.Geçmişte; çıraklıktan kalfalığa geçen genç sahaflar, ustasının rızası ve onayından sonra Sahaflar Şeyhi ve Çarşının ileri gelen esnaflarınca bir sınava tabii tutulur, sonucunda ise mesleğe adım atmasına destur verilirdi. Günümüzde bu adet tam anlamıyla sürdürülmemekle beraber, sahaflıkta eskiden olduğu gibi usta-çırak ilişkisi ve ahilik kuralları temel taşı vazifesi görerek varlığını sürdürmektedir.